واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
رایت |
بیرق، پرچم، دِرَفش |
چون |
وقتی که، مانند |
خَنیده |
مشهور، معروف، نامدار |
مَه |
مخفّف ماه |
شیفتگی |
دل باختگی، عاشقی |
تمام تر |
کامل تر |
سخت |
به شدّت |
خویشان |
جمعِ خویش، اقوام |
بیچارگی |
درماندگی |
چاره گری |
تدبیر، مصلحت اندیشی |
ورا |
وی را، او را (پدر مجنون) |
جمله |
همه، سراسر |
به اتّفاق |
همگی |
یک سر |
همگی |
موسم |
زمان، هنگام |
برخاست |
بلند شد |
اُشتُر |
شتر |
سینه پُرجوش |
با دلی دردمند |
جهد |
کوشش، تلاش، سعی |
مهد |
کجاوه، محمل |
جای بازی |
جایی کوچک و بی ارزش |
چاره سازی |
چاره اندیشی |
دریاب |
به من کمک کن |
مبتلا |
گرفتار، اسیر |
چو |
وقتی که |
حدیث |
سخن |
پس |
سپس، بعد |
برجست |
پرید |
چو |
مانند |
مار حلقه |
مار حلقه زده |
در بر |
در آغوش |
کامروز |
مخفّف که امروز |
طریق |
راه و رسم، روش |
آشنایی |
دوستی |
این |
منظور جدایی از عشق |
پرورده |
پرورش یافته |
وانگه |
مخفّف و آنگاه |
کاین |
مخفّف که این |
غایت |
پایان، فرجام، نهایت |
کز |
مخفّف که از |
من |
منظور مجنون |
اَفزای |
اضافه کن |
بر جای |
باقی |
بِستان |
بگیر |
گوش می داشت |
گوش می کرد |
خاموش |
ساکت |
دانست |
فهمید، آگاه شد |
نه دواپذیر |
درمان ناپذیر |
زیارت |
دیدار |
سری سقطی |
یکی از عارفان مشهور |
پیر |
عارف، مرشد |
بس |
بسیار، مهم |
حق تعالی |
خداوند بلندمرتبه |
غایب |
بی خبر |
سرشت |
فطرت، آفرینش، طبع |
||
درماند |
ناتوان شد، عاجز گشت |
||
گزاف کاری |
زیاده روی، بیهوده کاری |
||
حاجت گه |
محلّ برآورده شدن حاجت |
||
لُکام |
نام کوهی در نزدیکی لبنان |
||
کاو |
مخفّف که او (منظور لیلی) |
||
جهانگیر |
گیرندۀ عالَم، فتح کنندۀ دنیا |
||
محمل |
کجاوه که بر شتر بندند، مهد |
||
چاره ساز |
چاره اندیش، مشکل حل کننده |
||
حلقه |
گوشوارۀ بردگی غلامان و کنیزان |
||
خنیده نام تر گشتن |
مشهورتر شدن، پُرآوازه تر گردیدن |
||
به |
حرف اضافه به معنای قسم و سوگند |
||
مباد |
فعل دعایی به معنای امیدوارم نباشد |
||
محراب |
قبله گاه، جای ایستادن پیشنماز در مسجد |